Krzysztof Kokot – urodzony w Katowicach (1949), farmaceuta, absolwent Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Krakowie. Od 1976 mieszka w Nowym Targu. Przygodę z poezją rozpoczął w 2004 roku. Laureat ogólnopolskich konkursów poetyckich (m.in.: OKP im. Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej: 2011 i 2014 – wyróżnienia, OKP „O kwiat dziewięćsiła”: 2011 i 2012 – wyróżnienia, 2016 – II nagroda, OKL im. Tadeusza Staicha – 2018 i 2016 – wyróżnienia).
Wiersze prezentowane były w prasie krajowej, czasopismach aptekarskich i almanachach. W 2006 roku otrzymał prestiżową nagrodę czeskiego wydawnictwa „Alisa”. Pisze w języku literackim, jak i po śląsku. W 2010 i 2018 wyróżniony tytułem: „Przociel Ślonski Godki”. W dorobku ma tomiki poezji: Daj mi talent (Poznań 2007), Bez recepty (Nowy Targ 2010), Dmuchawce (Poznań 2011), Haiku Time (Poznań 2012), Wokół Haiku (Poznań 2017).
Haiku to jedno z jego zauroczeń. Zaowocowało publikacjami w międzynarodowych magazynach (m.in. w japońskich: Asahi Haikuist Network, The Mainichi i Kuzu) i antologiach haiku a także nagrodami i wyróżnieniami w międzynarodowych (głównie japońskich) konkursach haiku (m.in.: Mainichi Haiku Contest: 2009 i 2012 – wyróżnienia, Vladimir Devide Haiku Award: 2013 – Grand Prix, 2011 i 2014 – wyróżnienia, Setouchi Matsuyama Haiku Photo Contest 2013 – II nagroda). Jest pomysłodawcą i koordynatorem międzynarodowego konkursu haiku Polish International Haiku Competition (od 2011). Od 2013 prowadzi wraz z Robertem Kanią konkurs haiku European Quarterly Kukai (od 2018 European Kukai). W latach 2011-2015 był inicjatorem wydań almanachów haiku współczesnych polskich autorów: Haiku(2011), Niebieskie trawy (2012), Dajmy grać świerszczom (2013), Pory roku w polskim haiku (2015) – wszystkie we współpracy z Wydawnictwem Kontekst z Poznania. Uczestnik Drugiej Międzynarodowej Konferencji Haiku w Krakowie (2015). Członek honorowy Polskiego Stowarzyszenia Haiku.
Miłośnik przyrody, gór i samotnych dalekich podróży, stąd wiersze, które powstały w dalmatyńskich zaułkach, Jamajce, jak i na małych filipińskich wyspach, także na indonezyjskim wulkanie Krakatau i pachnącym przyprawami Zanzibarze.
Próbuje również pisać scenariusze, co zaowocowało wygraniem VII konkursu „Jednoaktówka po śląsku”, Katowice 2017.
Haiku Krzysztofa oparte są nie tylko na obserwacji przyrody. Często pisze nowoczesne haiku bez odniesienia do konkretnej pory roku. Krzysztof potrafi znaleźć inspirację również w obrazie odlatującego samolotu albo odjeżdżającego tramwaju. Są w jego haiku znaki zapytania (również te moje ulubione), jest odrobina humoru, są też obrazy pozwalające wierzyć, że mimo przeróżnych burz i walk świat jest na swoim miejscu.
Robert Kania
jesienna pełnia –
powstają z niczego
mgły nad stawem
pukanie do drzwi –
z tej i tamtej strony
znaki zapytania
orientalny bazar –
przechodzą z rąk do rąk
kolory tęczy
flamingi –
pociągnięta pędzlem
różowa smuga
odlot ptaków –
ostatnia chwila
na fotografię
parking przy lotnisku –
w szybach samochodów
startują samoloty
spadające piórko –
w gęstwinie gałęzi
odgłosy walki
przesilenie wiosenne –
dziadek masuje żonę
opodeldokiem
młoda sąsiadka –
rozchylają się kwiaty
herbacianych róż
zakochani –
z przystanku odjeżdża
kolejny tramwaj
nocna wichura –
gwiazdozbiór Oriona
na swoim miejscu
Aktualny numer - Strona główna |
Powrót do poprzedniej strony |
© 2010-2019 Stowarzyszenie Salon Literacki.
Kopiowanie treści zawartych w serwisie wyłącznie za zgodą Redakcji i podaniem źródła pod cytowanym fragmentem, w przypadku portali internetowych - linkiem do serwisu salonliteracki.pl.