Dworzec Dramatyczny

Pierwszym dworcem, który powstał w tym miejscu był Dworzec Nadwiślański – spalony w 1915 roku, w czasie wycofywania się wojsk rosyjskich z Warszawy. Nazwa Dworzec Gdański pojawiła się już w czasie I wojny światowej. Obecny budynek powstał w latach 1958-59, ale jego aktualny kształt jest wynikiem odbudowy po pożarze, który miał miejsce w 1984 roku. Różnice niby niewielkie, ale dość istotne – kiedyś był to obiekt dość interesujący, w tej chwili wieje nudą…
Warto jeszcze dodać, że dworzec ten zapisał się wyjątkowo dramatycznie na kartach współczesnej historii. W czasie likwidacji warszawskiego getta Niemcy wywozili Żydów do obozów zagłady głównie z terenu stacji towarowej Warszawa Gdańska, z bocznicy przy tzw. Umschlagplatz. Podczas powstania warszawskiego na terenach wokół dworca toczyły się wyjątkowo ciężkie walki. Oddziały Obwodu Żywiciel usiłowały dwukrotnie (nocami 19/20 i 21/22 sierpnia 1944 roku) przebić się w kierunku Starówki, jednak nie udało im się to z powodu dużych strat – obrona niemiecka (wspomagana m.in. przez pociąg pancerny) okazała się zbyt silna. No i rok 1968 – to stąd odjeżdżali ci, których zmuszono do wyjazdu z Polski z tzw. „dokumentem podróży” (czyli nie uprawniającym do powrotu do kraju) po wydarzeniach marcowych. W marcu 1998 na wschodniej ścianie budynku dworca odsłonięto tablicę upamiętniającą ten fakt z cytatem z Henryka Grynberga: „Tu więcej zostawili po sobie niż mieli”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

I jeszcze, na deser, pocztówka przedstawiająca Dworzec Nadwiślański