Podobno nie ma przypadków. Zapewne dlatego czytałem tę niedużą książeczkę jadąc koleją z Łodzi Fabrycznej do Warszawy Centralnej. Tym samym pociągiem w tym samym kierunku i czasie jechał też Darek Foks, jednak dowiedziałem się o tym dopiero w okolicach Placu Defilad. Cóż za przypadek. Od Foksa się wiele zaczęło. Z Makowskim i Foksem spędziliśmy dwa tygodnie w Świnoujściu zeszłego lata podczas trwania festiwalu FAMA. Dużo się wtedy działo. Wtedy usłyszałem pierwsze „kawałki” z powstającego jeszcze „Soundtrack’u”.
Coś tu zdrowo pulsuje i liczy na naszą współpracę – pisze Foks o książce Makowskiego. Nawet wydałem na ksero trzy tomiki. Problem był z okładką, to ściągnąłem ją od Foksa – pisze Makowski w swojej książce.
Powinienem wyjaśnić, że książka jest nagrodą w I Ogólnopolskim Konkursie im. Tymoteusza Karpowicza na autorską książkę poetycką. Książka eksperymentalna, jednak bardzo przemyślana i świetnie skomponowana. Mocno osadzona w codziennej mieszance popkulturowej i pozbawiona typowej dla poezji lirycznej retoryki. Wiersze piszą tylko pedały albo niewyrośnięte Emo. Więc Makowski zdecydowanie zlewa wiersze. Pisze prozą męską poezję. Przy czym pierwiastek męski odnosi się do każdej sfery życia mężczyzny oraz wszystkich konsekwencji bycia mężczyzną.
Najważniejszy rozdział książki to tytułowy „Soundtrack” podzielony na fabułę i przypisy. Tutaj rozgrywa się akcja zgodnie z treścią motta zaczerpniętego z piosenki zespołu Xiu Xiu - I am your girl and I will protect you („Sad pony guerrilla girl”). Oto fragment:
FABUŁA
Mężczyzna potrzebuje miłości [1], [2]. Znajduje kobietę [3], to kelnerka, próbuje ją pokochać [4]. Historia komplikuje się [5, cz. 1], ona nie jest łatwa. One nigdy nie są na tyle łatwe, że [5, cz. 2]. Dlatego pojawia się inna kobieta [6], on zgadza się i już, już kocha ją [7], [8].
SOLÓWKA
Umiera krewny mężczyzny [9], dlatego mężczyzna opuszcza miasto. W drodze słucha muzyki [10].
SOLÓWKA
Kobieta w tym czasie zastanawia się [11], odchodzi. Mężczyzna, zachlany, wraca [12]. I też, tak, zastanawia się [13]. I doszedłszy do wniosków, nie chce jej słuchać [14]. I nie otwiera przed nią drzwi [15]. Oddaje się telewizyjnym gwiazdkom [16], wspomina. W końcu wpuszcza kobietę do środka [17] i kiedy ona wychodzi, mężczyzna jest mężczyzną bardziej [18]. Wybrzmiewają ostatnie akordy [19].
PRZYPISY
1. Nazywam się Charles Bronson
chciałbym
żeby
taka
jedna
mnie
kochała
[F. Maurer, Psy 2: Ostatnia krew]
właśnie
[...]
3. Zostań moją Nelly Furtado, ja będę twoim Maxem Payne’em
1.
waking up from the american dream?
flames to dust
lovers to friends
why do all good things come to an end
2.
co jej powiem?
dzisiaj wyglądam jak pizda
ale jutro ogolę się skrócę paznokcie
i zrobię coś z włosami
3.
Liza. Also known as: Natasha, Kate, Jayden, Nelly.
Zlepiona z kilku. Wiek, pochodzenie, coś
o tym, jak lubi. Bohaterka.
Jej charakter znam z dwumegowych filmów, w których
uśmiecha się i pojękuje. Wiem,
co ją bawi.
Spotkam ją. Nawet jeśli zainteresuje się, to – nie
trać czasu, maleńka, jestem bez grosza.
Wiem, co ją bawi. Dlatego
powiem: dzisiaj wyglądam jak pizda, ale jutro ogolę się,
skrócę paznokcie i zrobię coś
z włosami.
[...]
I tak to się wszystko rozgrywa. Sprytnie, trzeba przyznać. Sporo cytatów z piosenek i filmów. Dużo odniesień do muzyki, książek i życia na Warmii.
Ciekawostką jest także format książki, który przypomina wielkością książeczkę-wkładkę płyt audio, co jeszcze bardziej podkreśla wiarygodność i autentyczność „Sountrack’u”. Nie wiem, czy konkurs Karpowicza będzie miał kolejne edycje, jednak jeśli takie książki mają wygrywać konkursy to niech ich będzie jak najwięcej.
Paweł Łęczuk
Autor: Piotr Makowski
Tytuł: Soundtrack
Wydawca: Fundacja im. Tymoteusza Karpowicza, 2011
ISBN: 978-83-932267-0-2
Aktualny numer - Strona główna |
Powrót do poprzedniej strony |
© 2010-2019 Stowarzyszenie Salon Literacki.
Kopiowanie treści zawartych w serwisie wyłącznie za zgodą Redakcji i podaniem źródła pod cytowanym fragmentem, w przypadku portali internetowych - linkiem do serwisu salonliteracki.pl.