W najnowszym numerze...
Prezentacje
Paweł Podlipniak prezentuje interesujące postacie ze świata literackiego
Wiosna zawitała do nas na dobie i na złe, a wiosnę w „Salonie” witamy wierszami Łukasza Jarosza, autora znanego i uznanego. Przypadkowo jest to publikacja poniekąd urodzinowa, bo 4 kwietnia Łukasz obchodził swoją kolejną życiową rocznicę. Świętujmy więc razem z nim.
A tak na serio, to jedną z najlepiej rozpoznawalnych cech poezji Jarosza stanowią lakoniczność i celność obserwacji stowarzyszone z nienachalnym liryzmem i smutkiem.
Te wiersze nie wymagają szerokiego omówienia – one wymagają uważnego, rzetelnego czytania. Resztę czytelnik wyłowi sobie sam, a jest w nich sporo smaczków, doskonałych fraz, jak choćby ta: „Nie zabija mnie miłość/ nie przeraża śmierć/ Bo sam nimi jestem”.
Paweł Podlipniak
Do pary w tym wiosennym salonowym kontredansie daję Łukaszowi autorkę występującą od dłuższego na poetyckiej scenie jako Lena Pelowska. Lena nie jest debiutantką literacką – biorąc choćby pod uwagę jej twórczość i publikacje związane z japońską formą poetycką haiku. Teraz jednak prezentujemy PP Czytelnikom jej dokonania w świecie poezji „długiej” i nieskośnookiej.
Warto te wiersze przeczytać i warto też obserwować dalsze twórcze poczynania Leny P.
Zachęcam do lektury.
Paweł Podlipniak
Idzie wiosna, lecz będzie tutaj dopiero za chwilę, więc w marcu „daniem głównym” na SL są roztopowo zadumane wiersze Krzysztofa Micha. To poezja męska, ale pełna subtelności i smutku, refleksyjna, a zarazem pełna ciekawych obserwacji i obrazków. Widać, że kolejną pasją autora jest fotografika, a skrótowe ujęcie to z kolei ślad jego dobrych dziennikarskich instynktów. Dla siebie zabieram z tych wierszy drobną frazkę, która chodzi za mną po ich lekturze „jedna a para i aparat/ładnie ci w tym non la”, a PP Czytelników SL zachęcam do smakowania poezji Krzysztofa Micha. Warto, naprawdę warto!
Paweł Podlipniak
Do pary Krzysztofowi Michowi daję debiutantkę Annę Luberdę-Kowal. To autorka „świeża” i z mniejszym doświadczeniem, ale mim zdaniem dobrze rokująca. Jej poezja jest jeszcze nieopierzona - z jednej strony pełna nieoczekiwanych przegadań, a z drugiej strony wpadająca w manierę telegramu, ale gdy autorka okiełzna swój poetycki język i podszkoli warsztat, to na pewno czeka nas w przyszłości ze strony jej i jej wierszy wiele miłych niespodzianek. Ma ucho do fraz i potencjał, a ja zabieram sobie ten jakże dobry fragment: „wejdź w ten wiersz i spodobaj mu się”. Zapraszam do lektury.
Paweł Podlipniak
Jest zima , a więc musi być... a przepraszam, powtarzam się. Skoro zima i zimno, to do pary norweskim wierszom Marty Tomczyk-Maryon daję równie chłodne i lakoniczne wiersze Patryka Zimnego. Męskie podejście do tych samych tematów i wcale nie w kontrze. Też zimno i śmiertelnie, równie uważnie i sucho.
Polecam.
Paweł Podlipniak
Strona 9 z 23
- Jesteś tutaj:
-
Start
- Prezentacje
