Wszystko wskazuje na to, że „Wiersze na piętrze” staną się cyklicznym wydarzeniem. Po spotkaniu z Jarosławem Zalesińskim trudno było nie wykorzystać nadarzającej się okazji. Skromne, eleganckie wnętrze poddasza sprzyja kameralnym wieczorom, nie rozprasza. Prezentacje poezji zajmują tylko część zaplanowanego czasu, równie ważne i ciekawe są dyskusje uczestników z autorem i między sobą. Wszystko zyskuje dzięki umiejętnej moderacji prowadzonej przez Krzysztofa Kuczkowskiego. Dobór autorów też nie jest przypadkowy, dotąd byli to (i wszystko wskazuje na to, że nadal będą) osoby nie tylko dobrze piszące, ale i komunikatywne oraz mające przemyślane poglądy na literaturę i zjawiska w niej opisywane.
Marek Czuku czytał wiersze ze swojego ostatniego tomiku, ale też parę zapowiadających kolejny. Fizyk i matematyk z wykształcenia i zamiłowania, zaprezentował teksty zwięzłe, często błyskotliwe i mocno sprozaizowane, niekiedy bardzo złożone formalnie, ale nigdy nie przedobrzone. Bez zbędnych ozdobników, dążące do sedna. Jak sam przyznał, jego zawód nie jest przypadkowy, wynika z predyspozycji i typu osobowości.
Nie na tym jednak kończą się osobliwości spotkań na piętrze Dworku Sierakowskich. Pojawiła się także „forma parateatralna”, choć to chyba zbyt skromne określenie. Można śmiało powiedzieć, że był to krótki spektakl zorganizowany i zaaranżowany przez Piotra Rudzkiego i troje zaproszonych przez niego gości. Na przedstawienie złożyły się teksty Marka Czuku w scenerii okna kolejowego. Całość domknięta zagranym na saksofonie tematem Blue Train Johna Coltrane'a. Myślę, że po dopracowaniu tej formy mogą się narodzić znakomite przedstawienia, kameralne spektakle poetyckie mające stałą i wierną grupę widzów.
Sławomir Płatek
Aktualny numer - Strona główna |
Powrót do poprzedniej strony |
© 2010-2019 Stowarzyszenie Salon Literacki.
Kopiowanie treści zawartych w serwisie wyłącznie za zgodą Redakcji i podaniem źródła pod cytowanym fragmentem, w przypadku portali internetowych - linkiem do serwisu salonliteracki.pl.
